De Dienstregeling van het Vuur

De legioenen gingen te voet, de pelgrims evenzeer.

De Grand Tour-gangers niet. Zij gingen te paard, koets of boot.

De trein volgt de kustlijn door tunnels en kloven op weg naar het Zuiden.

Verlichte vensters schieten voorbij, als een filmstrook, beeldje voor beeldje.

Licht en donker, een clair-obscur verhaal.

Alles in het teken van beweging.

Een schilderij dat tijd wordt – de Ultieme Plastiek.

Volgens Marinetti hoorde daar een zwart hemd bij, logisch met al die kolen.

Kent u het schilderij “Treno che passa”van Boccioni, uit 1908 ?

Het is uit zijn prefuturistische periode.

Dames en Heren, over enkele ogenblikken naderen wij station …

Het meisje dat tegenover mij in de coupé zit glimlacht.

Ik ben op weg naar Buonarotti’s universum.